معنی شادمان کردن - جستجوی لغت در جدول جو

شادمان کردن

لغت نامه دهخدا

(خَ رِ کَ نَ کَ دَ)

شادی کردن. نشاط. تنشط. اهتزاز: بر سلامت حالش شادمانی کرده گفتم... (گلستان). به صحبتش شادمانی کردند و به نان و آبش دستگیری نمودند. (گلستان).
مکن شادمانی به مرگ کسی
که دهرت نماند پس از وی بسی.
(بوستان)

لغت نامه دهخدا

شادمانه کردن

(خَ غَ دَ)

شادمان کردن. حبور. حبر

لغت نامه دهخدا

شادان کردن

(خُ / خَ اَ تَ)

شاد کردن. اجذال:
شادان جز او را که کند از جانور سیم و زرش
بیطاعتی میراث داد این را ز ملک ظاهرش.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

چایمان کردن

(اَ دَ گُ ذَ دَ)

چاییدن. سرما خوردن. بسرماخوردگی مبتلا شدن. زکام کردن. نزله کردن. رجوع به چاییدن و سرما خوردن و زکام کردن شود

لغت نامه دهخدا

سامان کردن

(چَ / چُو اَ کَ دَ)

تمشیت و نظم دادن. تهیه کردن. فراهم کردن:
تا جهان باقی بود بادت بقا تا علم را
پایه بفزایی و کار ملک را سامان کنی.
عنصری.
شیرخان، سامان رفتن بهار می کرد و انتظار آمدن خواص می کشید. (تاریخ شاهی احمد یادگار ص 197)

لغت نامه دهخدا

شادمان شدن

(خَ دَ شِ نَ / نِ یِ خَودْ / خُدْ بَ تَ)

خوشحال شدن. شاد شدن. ابتهاج:
بنظم آرم این نامه را گفت من
ازو شادمان شد دل انجمن.
فردوسی.
شود شادمان دل ز دیدارشان
ببینم روانهای بیدارشان.
فردوسی.
دلم شادمان شد به تیمار اوی
بر آنم که هرگز نبینمش روی.
فردوسی.
هر کس نگه کند به بد و نیک خویشتن
آنجا یکی غمین و یکی شادمان شود.
سعدی

لغت نامه دهخدا

ریدمان کردن

((~. کَ دَ))

کاری را از روی ناشی گری خراب کردن

فرهنگ فارسی معین

معنی شادمان کردن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما